آه اي زندگي منم كه هنوز

با همه پوچي از تو لبريــــزم

نه ببه فكرم كه رشته پاره كنم

نه برآن كه از تو بگريزم

اگر بايد زخمي داشته باشم
كه نوازشم كني
بگو تا تمام دلم را
شرحه شرحه كنم
زخم ها زيبايند
وزيباتر آن كه
تيغ را هم تو فرود آورده باشي
تيغت سِحر است و
نوازشت معجزه
و لبخندت
تنظيفي از قواره ي نور
و تيمارداري ات
كرشمه اي ميان زخم و مرحم

عشق و زخم
از يك تبارند
اگر خويشاونديم يا نه
من سراپا همه زخمم
توسراپا
همه انگشت نوازش باش

                الهی کاری کن که                   

                               به پای هم پیر شویم
 

                           نه به دست هم

لحظات شادي خدا را ستايش كن ،

لحظات سختي خدا رو جستجو كن ،

لحظات آرامش خدا را مناجات كن ،

لحظات درد آور به خدا اعتماد كن

و در تمام لحظات خدا را شكر كن....

باران که ميبارد خوشحال ميشوم . . .

ميفهمم دلي بزرگتر از دل من دلگير است

اما چه کسي دل آسمان را شکسته؟

خدا نگهدارتون هرجا هستی شاد و سلامت

شـَــبـــهـــا

زیـــ ـر ِ دوشـ ِ آبــ ِ ســــَـــــــــــرد

رهــــــــــا میکـــنـم بـغـــــض زخـــــمـهــــایــم را

در حالی که هــــمــــــــــه میگویند:

خـــ ـوش به حـــالــَــش ...

چه زود فـَـــــــــرامــــــوش کــَـرد!..

دیدی که ســــــــــخت نـــــــیست
تنها بدون مــــــــــــــــــن؟!!
دیدی صبح میشود
شب ها بدون مــــــــــــــــــن!!
این نــــبض زندگی بـــــی وقفه میزند...
فرقی نمی کند
با مــــــــن. . . بدون مــــــــن!!!
دیــــــــــروز گرچه ســــــــــخت...!
امروز هم گذشت . . .!!
طـوری نمی شود
فــــــــــردا بدون مـــــــن !!!..

از

سر کوی خود ای آنکه مرا می رانی
چه شود گر که به خدمت به درت بنشانی
بندگی بر در تو تاج سر سلطانی
به ولای تو که گر بنده ی خویشم خوانی

        چرا روحم زمینگیر است یارب ......

                مرا بال وپری ده تاگریزم ....

                     به سوی دلستان یار عزیزم....

                                غم بسیار تا کی یا الهی ....

                                       به حال بندگانت کن نگاهی ....

                                           خدایا از غمت می سوزد این دل ....

                          به کارم ای خدا افتاده مشکل ....

                     الهی ای اله جمله عالم....

             چه غوغایی بود اندر خیالم.....

                غمی ده تا وجودم را بسوزد ....

                             دوچشمم ای خدایا بر تودوزد .....

                       دلم را عاشق روی خودت کن .....

دیروز وقت غروب


-خیلی ساده-


دلم هوای تو را کرد


آرام سوار بر ابر خیال


به گذاشته پرواز کردم


به روزهایی که در کوچه عشق


با یک نگاه کوچکت همه غم ها را به دست باد میدادم

به روز هایی که با هر لبخندت این دلم هرلحظه،

هزار بار فرو میریخت


به حال برگشتم


باز دلم از غم پر شد

باد می وزید

اما نگاهت.

بخدا این روزها

دلم در حسرت یک بار فرو ریختن است.

آغاز می کنم روزی دیگر را

در میان لحظه های خوب زندگ

گوش می دهم به ناقوس سیال عشق

آنجا روح زیبای خیال چون کبوتری به خلوتم بال می گشاید

دلم می خواهدتبسم را بدزدم از خورشید

وچون قطره ی شبنم بلغزم در میان برگ

می خواهم از این دریچه ی باز

پر بگشایم بسوی تو

می خواهم با لطافت نسیم ٬بوزم در هوای تو

پنهان شوم در شبنم عشق

چون قطره رها شوم در دستهای تو

هیچ وقت بهش نگفتم دوسش دارم ...

روزی چند بار بهم میگفت دوسم داره ...

.
آخرش یادم داد ... "حرف ها بادِ هواست"

اون رفت و من موندم پاش

عاشقِ تمــامِ دوران کودکیـــمم

به جــزء اون قسمت که

 « آرزو کـردم بـزرگ بـشـم »